Każdy z nas od czasu do czasu ma problemy z motywacją.
Dzieci i młodzież nie są wyjątkiem.
Jeśli Twoje dziecko zaczyna wykazywać takie objawy, jak pogarszające się oceny, brak zainteresowania zajęciami lub tendencja do izolowania się, prawdopodobnie nie jest leniwe.
Może po prostu boryka się z innymi problemami, które nie zostały jeszcze rozwiązane.
Dobra wiadomość jest taka, że istnieją sposoby na pokonanie tych trudności i stworzenie zdrowego środowiska, w którym Twoje dziecko może się rozwijać.
W tym artykule poznasz 12 najczęstszych przyczyn obniżonej motywacji Twoich dzieci.
Dowiesz się również, jak skutecznie rozwiązywać te problemy.
Zaczynajmy!
Powód 1: Twoje dziecko czuje się przytłoczone lub zniechęcone.
Zastanów się, jak radzisz sobie z przytłaczającymi problemami jako dorosły.
Jeśli nie wiesz, od czego zacząć, skupiasz się na małych fragmentach problemu lub znajdujesz sposób, aby spojrzeć na problem w nowym świetle lub z innej perspektywy.
Ale dzieci nie wiedzą automatycznie, jak to zrobić.
Więc kiedy pojawi się stresująca sytuacja, przepracuj z dzieckiem wspólnie ten problem.
Zastanówcie się wspólnie:
Co jest przytłaczającego w tym problemie?
Od czego powinniśmy zacząć?
Jakie są możliwe rozwiązania?
Tego typu pytania dociekające sprawią, że twoje dziecko przeanalizuje problem w spokojny sposób. Pracując razem z nim nad problemem, będzie wiedziało, że nie jest z nim samo.
Dziecko może być również przytłoczone niepowodzeniami.
Przypominaj dziecku, że porażki pomagają mu się uczyć i że nie jesteś z niego mniej dumny, gdy doświadcza niepowodzeń. Zachęta jest doskonałym motywatorem dla dzieci, więc oferuj ją często i swobodnie.
Powód 2: Trwa walka o władzę między tobą a twoim dzieckiem.
Każdy rodzic obawia się tej niechlubnej walki o władzę. Może ona wpłynąć na wiele sposobów na motywację dziecka.
Na przykład, jeśli twoje dziecko nie radzi sobie z określonym zagadnieniem, tematem, a ty radzisz sobie z sytuacją w surowy sposób, może ono po prostu się zamknąć, wycofać.
Może odmówić spełnienia twoich próśb tylko po to, by cię jeszcze bardziej rozgniewać.
Wielu rodziców uważa, że oferowanie wyborów zamiast wydawania poleceń działa dobrze jako alternatywne podejście.
Na przykład możesz zapytać swoje dziecko: „Czy chciałoby pójść do biblioteki i znaleźć książki na ten temat, czy chciałoby zwrócić się o pomoc do swojego nauczyciela?”
Tego typu pytania dają twojemu dziecku pewną swobodę, jednocześnie wskazując mu właściwy kierunek.
Powód 3: Twoje dziecko zmaga się z perfekcjonizmem.
Perfekcjonistę poznaje się po tym, że chce się podobać, ma obsesję na punkcie tego, by wszystko zrobić dobrze i ma tendencję do odwlekania.
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że perfekcjonizm może być paraliżujący.
Pragnienie osiągnięcia perfekcji powoduje silną presję, ponieważ dziecko rozwija paraliżujący strach przed porażką.
Zwracaj więc uwagę na komunikaty, jakie wysyłasz swoim dzieciom.
Jeśli stracisz panowanie nad sobą z powodu stłuczonego kubka lub złej oceny, twoje dzieci mogą zacząć wierzyć, że muszą być perfekcyjne przez cały czas.
Przypominaj dzieciom, że nie ma nic złego w popełnianiu błędów. W końcu celem jest postęp, a nie doskonałość.
Powód 4: Twoje dziecko czuje, że jest traktowane jako problem, a nie osoba.
Jeśli Twoje dzieci wydają się leniwe lub pozbawione motywacji, to zrozumiałe, że jesteś sfrustrowany.
Ale jeśli będziesz je traktował jak problem, który chcesz rozwiązać, nie zareaguje na to dobrze.
Co powinieneś zrobić zamiast tego?
Daj dziecku do zrozumienia, że zależy Ci na tym, kim jest jako człowiek.
Rozmawiaj z dzieckiem o rzeczach, które je interesują. Dyskutuj o jego ulubionych książkach i hobby. Dowiedz się, jaki rodzaj muzyki mu się podoba.
Pomoże to dziecku zrozumieć, że podczas gdy ono będzie się zmagać z problemami, Ty będziesz z nim przez cały czas.
Powód 5: Twoje dziecko czuje się zmuszone do wykonania zadania lub czynności.
Dzieci (i dorośli też!) nie lubią być zmuszane do robienia czegoś.
Nie trać więc czasu na próby zmuszania ich do określonego zachowania. Skończy się to ich frustracją, podobnie jak i Twoją.
Zamiast tego zmotywuj swoje dzieci, podkreślając nagrodę, jaką otrzymają po ukończeniu zadania: „Kiedy skończysz pracę domową, możesz oglądać telewizję przez pół godziny”.
Ponadto jak najczęściej proponuj dziecku wybór, np. „Czy chciałbyś wynieść śmieci teraz czy po obiedzie?”.
Powód 6: Twoje dziecko jest pod negatywnym wpływem rówieśników.
Twój syn zaczyna przeklinać. Albo dowiadujesz się, że Twoja córka znęca się nad kolegami z klasy.
Myślisz sobie, że „to nie w jej/jego stylu” – i prawdopodobnie tak jest. Najprawdopodobniej jest pod wpływem osób z grupy znajomych.
Kiedy zajmujesz się tym problemem, nie wyciągaj pochopnych wniosków i nie bądź zbyt szybki w wymierzaniu kary.
Zamiast tego rozmawiaj z dzieckiem spokojnie i zrozum jego punkt widzenia.
Zachęć je do przemyślenia swoich działań i pomóż mu zastanowić się nad wartościami i zasadami, którymi chce się kierować w życiu.
Powód 7: Twoje dziecko ma depresję.
Jeśli zaobserwowałeś u swojego dziecka nietypowe objawy, takie jak zmęczenie, utrata apetytu, drażliwość lub wycofanie społeczne, może ono być w depresji.
Jeśli to opisuje Twoje dziecko, skorzystaj z profesjonalnej pomocy.
Im dłużej będziesz zwlekać, tym większe prawdopodobieństwo, że sytuacja wymknie się spod kontroli.
Powód 8: Twoje dziecko ma trudności w nauce.
W niektórych przypadkach to nie lenistwo jest przyczyną problemem.
Niektóre dzieci cierpią na problemy z uczeniem się, które przeszkadzają im w zrozumieniu lub zapamiętaniu informacji.
Mogą mieć problemy z przyswojeniem podstawowych zasad gramatyki i matematyką lub mieć trudności z zapamiętaniem prostych równań.
W ostatnich latach nadmiernie diagnozuje się zaburzenia uczenia się, takie jak ADHD. Jeśli jednak podejrzewasz, że Twoje dziecko ma problemy z nauką, porozmawiaj ze szkolnym wychowawcą o dokonaniu ewaluacji.
Jeśli okaże się, że Twoje dziecko ma problemy z nauką, możesz wspólnie z nauczycielami opracować plan działania.
Powód nr 9: Twoje dziecko nie dba o swoje zdrowie fizyczne.
Często nie doceniamy tego, jak ściśle nasza sprawność umysłowa jest powiązana z naszym zdrowiem fizycznym.
Bardzo ważne jest, aby Twoje dziecko stosowało zrównoważoną dietę, wysypiało się i regularnie ćwiczyło.
Zbyt duża ilość cukru i brak snu prowadzą do trudności z koncentracją. Będzie to miało bezpośredni wpływ na wyniki dziecka w szkole.
Ogranicz słodycze i przetworzone przekąski, które trzymasz w domu. Postaraj się również, aby wszyscy domownicy kładli się spać o właściwej porze.
Powód nr 10: Twoje dziecko czuje, że jest zarządzane w sposób drobiazgowy.
Nikt nie lubi mieć szefa, który jest mikromanagerem.
Dzieci i nastolatki nie lubią też rodziców, którzy są mikromanagerami.
Oprzyj się więc chęci kontrolowania każdego aspektu życia swoich dzieci: tego, jakie ubrania noszą, co jedzą, kiedy odrabiają lekcje, z jakimi przyjaciółmi się spotykają.
Jak mówi powiedzenie: „Rodzice powinni przygotować dziecko na ścieżkę, a nie ścieżkę dla dziecka”.
W miarę możliwości angażuj swoje dzieci w proces ustalania zasad i określania konsekwencji, gdy te zasady są łamane.
To sprawi, że będzie o wiele bardziej prawdopodobne, że będą przestrzegać tych zasad, co oznacza, że nie będziesz musiał ich również nadzorować.
Powód nr 11: Twoje dziecko czuje, że akceptacja, którą otrzymuje od Ciebie jest warunkowa.
Czy chwalisz swoje dziecko tylko wtedy, gdy spełnia twoje standardy?
Czy pokazujesz dziecku, że je kochasz, niezależnie od jego zachowania i osiągnięć?
Jeśli dziecko czuje, że jest kochane tylko wtedy, gdy zachowuje się w określony sposób, jego motywacja będzie słabnąć, ponieważ może zrezygnować z prób zasłużenia na Twoją miłość.
Oczywiście powinieneś mieć oczekiwania wobec swoich dzieci, jeśli chodzi o ich wartości i standardy moralne. Ale zawsze przypominaj im, że kochasz je bezwarunkowo.
Powód nr 12: Twojemu dziecku brakuje mentorów lub wzorców do naśladowania.
Każde dziecko potrzebuje mentora. Ale rodzicom trudno jest odgrywać tę rolę, zwłaszcza gdy dziecko wchodzi w wiek nastoletni.
Mentorzy dają dzieciom i nastolatkom perspektywy świeżego spojrzenia na edukację i życie.
Co ważniejsze, ich rady nie będą postrzegane jako zrzędzenie, jak mogłoby to mieć miejsce, gdyby te same rady pochodziły od rodziców.
Badania pokazują również, że dzieci, które mają mentora, odczuwają większą satysfakcję z życia niż dzieci, które go nie mają.
Dlatego zachęcam cię do znalezienia zaufanego przyjaciela, który byłby skłonny spotykać się z twoim dzieckiem od czasu do czasu, by być jego mentorem.
Podsumowanie
W tym artykule poznałeś 12 najczęstszych powodów, dla których dzieci i nastolatki wydają się leniwe lub pozbawione motywacji.
W zależności od sytuacji, może się na to składać kilka czynników.
W związku z tym pomoc dzieciom w odzyskaniu motywacji będzie prawdopodobnie wymagała wielostronnego podejścia.
Rób to krok po kroku i dzień po dniu. Jestem pewien, że Twoje wysiłki opłacą się na dłuższą metę, a Ty zobaczysz, że Twoje dziecko stało się bardziej sumienne, odpowiedzialne i zmotywowane!
Podoba Ci się ten artykuł? Proszę podziel się nim z przyjaciółmi.
